فضایل و کمالات حضرت زهرا سلام الله علیها، مانند فضایل سایر معصومان است چون آن حضرت دختر خاتم پیامبران است که برای تولدش رسول خدا چنین بشارت داده شد: انا اعطیناک الکوثر...
برای درک مقام معنوی و فضایل آن حضرت کافی است که روایات رسیده از پیامبر اکرم ـ صل الله علیه و اله ـ را از خاطر بگذرانیم. فاطمه بهترین زنان دو عالم است افضل از همه بانوان جهان از مقام عصمت کبری برخوردار بود، و از هر حیث نسبت به بانوان جهان برتری و الگوی زنان بعد از خود است «فاطمه سیدة زنان عالمین است»
چنانکه در روایات فراوان آمده است حضرت زهرا تنها بانویی بود که در شأن همسری امیرمؤمنان بود و اگر علی نبود برای زهرا کفوی نبود این روایت و روایتهای دیگری که در منابع حدیثی درباره مقام و فضیلت حضرت زهرا آمده است همه نشانگر این است که این بانو فضایل و مقام معنوی و علمی بسیار بالایی داشت. از نظر علمی در حدّی بود که سایر ائمه در آن؟ درجه قرار داشتند اگر آن بانو هم‎کفوی غیر از علی نداشت این حقیقت بیانگر عظمت علمی حضرت زهرا (س) است. از امام صادق ـ علیه السلام ـ نقل شده که سؤال فرمود: آیا می‎دانید تفسیر این کلمه «فاطمه» چیست؟ راوی گوید خیر مولایم مرا به تفسیر آن آگاه فرمایید؛ فرمود یعنی که شرّ و بدی در وجود او راهی ندارد و اگر برای همسری این بزرگوار علی نبود تا قیامت کسی همشأن ایشان نمی‎شد[1] مقام علمی آن حضرت نیز چونان علی بعد از پیامبر سرآمد تمام بشریت است اگرچه عرصه را به آن حضرت به قدری تنگ نمودند که اندکی پس از پدر مهربانش دنیا را ترک کرد و با پهلوی شکسته به حضور پدرش شتافت.
(الله لقد فطمها الله تبارک و تعالی بالعلم و عن الطمث بالمیثاق)[2] ترجمه: خداوند آن با نور از علم مملو ساخت و از ناپاکیهای زنان در عالم در منع کرد و مبرا نمود.
«به خدا سوگند خداوند متعال آن حضرت را به قدری در علم وسعت و ظرفیت داد که از علم بشری بی‎نیاز نمود و هرگز نیازی به آموختن از دیگران نداشته باشد زیرا پدرش اولین معلم اسلام است و آخرین پیامبر است که خداوند او را با دین کامل و کتاب آسمانیش به سوی بشریت فرستاد».[3]
همچنانکه علی می‎فرمود: «بپرسید از من از هر چیزی که نمی‎دانید و از هر چیزی که می خواهید زیرا که در این سینة من علومی انباشته شده که از پیامبر فراگرفته‎ام و همواره دنبال مردمی هستم که لیاقت داشته باشد تا آن را به آنها بیاموزم. فاطمه نیز از این مقام رفیع علمی برخوردار بود، چون همشأن با علی در تمام فضایل معنوی و علمی بود، اگر ما به خطبه آن حضرت که دربارة دفاع از ولایت که در مسجد ایراد فرمود خوب تأمل کنیم خطبه‎اش را هم‎سنگ خطبه‎های امیرمؤمنان خواهیم یافت.[4]
مرحوم مجلسی دربارة تفسیر حدیث امام باقر ـ علیه السلام ـ که فرمود: «...فطمها الله بالعلم...»
یعنی به سیب کثرت علم از جهل بریده شد و به قدری علم دارد که جهالت هرگز در آن راه ندارد و از آغاز آفرینش برخوردار از علوم ربانی شده[5] بنابراین با توجه به این‎که آن حضرت تنها دختر پیامبر اکرم بوده است که فرزندانش امامان معصومی چون حسن و حسین هستند که هر یک معدن و مخرن علوم الهی بودند و در حضور آن بانو تعلیم و تربیت دیده بودند.
از طرفی آن بانو تنها کفوّ امیرمؤمنان بود از هر جهت خصوصاً از جهت علمی و همچنین یازده امام معصوم که وارث علم الهی هستند فرزندان آن حضرت هستند و تمام آنها به فضائل آن حضرت تصریح کرده‎اند و آن حضرت در تمام فضائل با آنها شریک است[6] و آنها وارث علم فاطمه (س) هستند که در مصحف فاطمه به آنها رسید.
(علوم حضرت زهرا از طریق مصحف به ائمه رسیده)
برای مطالعة بیشتر مراجعه کنید به کتاب
1. بانوی نمونه نوشتة آیت الله ابراهیم امینی، انتشارات شفق.
2. زندگانی فاطمه زهرا دکتر سیدجعفر شهیدی، انتشارات، نشر فرهنگ اسلامی.
3. فاطمه زهرا نوشتة سید محمدکاظم قزوینی، انتشارات آفاق.
4. فاطمه زهرا نوشتة رحمانی همدانی، انتشاران مرضیه.
دخترم فاطمه. بدان جهت فاطمه نامیده شد چون خودش و دوستدارانش از آتش جهنم بریده شده و نجات یافته‎اند.[7]
(پیامبر اکرم)
--------------------------------------------------------------------------------
[1] . محمدکاظم موسوی، فاطمه از مهد تا لحد، چاپ چهارم، نشر آقاق، 1371 صفحة 65.
[2] . علامه مجلسی «پیشین»، ج 43، صفحة 14، 15، و رحمانی همدانی «پیشین» صفحة 149.
[3] . محمدکاظم موسوی، «پیشین»، ص 64.
[4] . ر.ک: خطا بة فدک، شرح خطبه حضرت زهرا نوشتة آیت الله عزالدین زنجانی، چاپ اول مشهد، صفحة 40.
[5] . مجلسی «پیشین» ج 43، صفحة 65، 101. و ر.ک: رحمانی همدانی «پیشین» ج 43، صفحة 14.
[6] . ر.ک: رحمانی همدانی، «فاطمه الزهرا بهجة قلب المصطفی، چاپ دوم، تهران، مرضیه، 1372» صفحة 37، 60، و صفحة 9، 13 (فضائل حضرت زهرا از زبان فرزندانش).
[7] . مجلسی، «پیشین» ج 43، صفحة 16، و ر.ک: محمدصفار قمی، بصائرالدرجات. چاپ قم، انتشارات آیت الله مرعشی نجفی (ره) 1404، صفحة 150، 161.