انا لله و انا الیه راجعون
با سلام و تسلیت خدمت امام زمان ارواحنا و له الفدا و اما بعد ...
می‏خواهم یک خاطره‏ای را از دوران سربازی‏ام برایتان بنویسم و آن این است که چگونه آیت الله فاضل لنکرانی را شناختم و با ایشان آشنا شدم.
در دوران خدمت و اواخر آن دوران حدود سه یا چهار ماه مانده بود که خدمت سربازی را به اتمام برسانم - البته بگویم که محل خدمتم بوشهر و آن اواخر روستایی به نام بطانه بود - از پادگان هوایی به نیروهایی که ما هم جزو آنها بودیم - دیده‏بان نیروی هوایی - اعلام کردند کسانی که خدمتشان تمام می‏شود باید احکام را کامل بدانند. به دلیل آنکه کلاس عقیدتی نداشتیم باید احکام را بلد بودیم و به ما گفته بودند که اگر بلد نباشید تا یاد نگرفته‏اید باید در پادگان بمانید و کارت پایان خدمت به شما تحویل داده نمی‏شود.
سرتان را درد نیاورم. ناچار در پاسگاه انتظامی بطانه یک رساله بود از آیت الله فاضل لنکرانی که من به ناچار این رساله را در عرض دو ماه، دو بار از اول تا آخر مطالعه کردم و این بود که با آیت الله فاضل لنکرانی و از طریق رساله ایشان آشنا شدم.
تنها کلامی که دارم و می‏توانم بگویم این است که ایشان کم‏نظیر بودند و فقدان ایشان جبران ناپذیر است.
همانطور که می‏دانید ارکان زمین و آسمان بر شانه‏های علما استوار است و اگر نبودند  این افراد ... بقای علما همواره دائم است!!
تسلیت می‏گویم فقدان این عالم جلیل‏القدر را. روحش شاد و روانش آرام. کاش می‏شد که ما هم ...
جمله‏ای هم با آیت الله فاضل (ره) صحبتی دارم:
آقای فاضل! ما را هم دعا کن و در آن دنیا به بهترین بندگان خدا بگو که از خدا بخواهند تا از سر تقصیرات و گناهان ما هم بگذرد و به ما توفیق دهد که آدم شویم.
آقا فاضل! از خدا بخواه - تو می‏توانی - بخواه که ما را هم در زمره علما و شهدا قرار دهد. ما ناتوانیم و دلمان مطمئن نیست. قلوبمان را سیاهی گرفته است و دگر ...
هر چند می‏دانم الا بذکرالله تطمئن القلوب ...
یا حق ...